به گزارش خبرخونه ، این روزها بخشی از فروشندگان پوشاک از افزایش رقابت در این حوزه و همچنین کیفیت پوشاک ایرانی می گوین. البته برخی های دیگر معتقدند آن قدر در بازار پوشاک رقابت زیاد شده که افراد برای ماندن در بازار سعی دارند به هر نحوی قیمت تمام شده خود را کاهش دهند. در این میان عده ای هستند که برای ماندن در بازار از کیفیت محصولات خود می زنند.
گلناز سلطانی، یک تولیدکننده و کارآفرین حوزه پوشاک می گوید: کسانی که برای ماندن در بازار از کیفیت محصولات خود می زنند تا پوشاک را با سود بالاتری بفروشند این افراد بازنده واقعی هستند!
درباره چند و چون وضعیت پوشاک با گلناز سلطانی، جوان تولیدکننده دهه هفتادی به گفتگو نشستیم.
خانم سلطانی، چه شد که به فکر تولید پوشاک افتادید؟ برند تین تین پوش از کجا آمد؟
هر چند من 28 سال است اما از چهار سال پیش یعنی سال 96 به تولید و فعالیت در بازار علاقه مند شدم. از این رو ابتدا با برخی متخصصان و کهنه کاران این حوزه مشورت کردم و بعد سرمایه خودم رو راهی صنعت پوشاک کردم.
«تین تین پوش» از سال 96 تاکنون آغاز به کار کرد. بنده یک واحد تولیدی باز کردم با اشتغالزایی مستقیم 20 نفر و به شکل غیرمستقیم بیش از 50 نفر فعالیت دارند. ابتدا برای فروش محصولات این کار را به شکل آنلاین شاپ راه اندازی کردیم. در این مسیر افرادی بودند از شهرستان ها و نقاط مختلف ایران صفحه آنلاین ما را همراهی می کردند. از نحوه تولید و کیفیت ما خوششان آمد. استقبال این عزیزان باعث شد که ما فعالیت تولیدی خود را در مناطق محروم هم توسعه دهیم.
برای عده ای در شهرستان ها کسب و کار خانگی راه اندازی کردیم. همین انگیزه ای شد که در مناطق محروم عده ای به تولید و اشتغالزایی و کسب و کار خانگی روی بیاورند.
در این مسیر هیچ گاه نگاه فردی و تک روی نداشتم. بلکه دوست داشتم کسانی که مانند من علاقه مند به تولید هستند روند فعالیت و آغاز کار را به آنها نشان دهم.
برند «تین تین پوش» برگرفته از خاطره ملموس دوران نوجوانی برای بنده است. زمانی که چهار سال پیش قصد داشتم برای خودم لباس بخرم یعنی لباسی که با سلیقه من یکی باشد را سخت پیدا می کردم. اگر هم پیدا می شد فروشنده به آن برند خارجی را می چسباند و با هزینه گزافی به خلق الله می فروخت.
من به این فکر کردم چه می شود یک کشور در حوزه پوشاک آنقدر باکیفیت عمل کرده اما در ایران ما که سرشار از انرژی و نیروی انسانی ارزان است روزانه شاهد مهاجرت خیاط ها هستیم و در داخل کسی برای ما نمانده؟
البته بگویم که قبل از تولید پوشاک قصد داشتم از ایران مهاجرت کنم اما این تولید ملی و استقبال گرم مردم باعث شد که من از مهاجرت صرف نظر کنم.
از این رو دغدغه اصلی من در حوزه پوشاک پوشیدن لباس تیره توسط زنان و مردان بود. از این رو «تین تین پوش» سبک جدیدی را خلق کرد.
من ایده تولید پوشاک های سرهمی عروسکی با رنگ شاد یا ست های مادر فرزند، یا زن و مردم و برای خانواده ایرانی را خلق کردم. در فعالیتم قسم خوردم که برای شاد شدن روحیه ایرانی ها قدمی بردارم و این اولین قدم من برای شاد شدن مردم بود.
آیا استقبالی از طرح ها و رنگ های شاد شد؟ چرا که بخش زیادی از ایرانی ها شیفته رنگ مشکی هستند!
همین ایده من مبنی بر تولید پوشاک با رنگ شاد انگیزه مردم و استقبال آنها را برای من دو چندان کرد. البته با آن که من سن زیادی ندارم اما برای حضور در صنعت پوشاک کنار افراد کهنه کار نشستم و از تجربه آنها استفاده کردم.
هیچ وقت از خاطرم حذف نمی شد تازه ازدواج کرده بودم و برای لباس راحتی خانه دنبال یک کار باکیفیت و با قیمت مناسب می گشتم. متاسفانه در بازار ایران لباس شاد چندانی وجود نداشت و اگر هم بود کم بود. از این رو به این فکر افتادم که دنبال پارچه خارجی با کیفیت بالا گشتم. مدتی بود که پارچه را با طرح و ایده خودم به دوستان بافنده سفارش می دادم اما بعد از مدتی خودم به فکر بافندگی پارچه های باکیفیت افتادم.
از این رو برند «تین تین پوش» را که در آن تکرار کلمات را می بینید انتخاب کردم. از نظر من این واژه هم فانتزی است و هم در ذهن می نشیند. در طرح پارچه ها نیز به دلیل پشت هم تکرار شدن واژه تین تین طراحی ها نیز در پارچه ها هم تکرار شده است.
هر چند سبک تولید پوشاک ما بسیار شاد است اما باور کردنی نیست بیشتر مشتری های «تین تین پوش» افراد بالای 50 سال تشکیل می دهند. برخی از مشتری ها می گویند با این سبک تولید لباس و شلوارهای شاد متوجه شدیم که هنوز دل جوانی داریم و پوشیدن لباس شاد ممنوع نیست.
با این که مشکلات متعددی در جامعه ما وجود دارد اما بنظرم هنوز هم می شود لباس شاد پوشید. هدف ما برگشت شادی به خانه های ایرانی هاست.
از طرف دیگر یکی از نقاط ضعف صنعت پوشاک این است که به برخی از سایزها بها می دهند و کالا را تولید می کنند اما برند تین تین پوش نه تنها سایز کوچک بلکه سایزهای بزرگ را هم تولید می کند.
این روزها باتوجه به گرانی ها گویا مردم بیشتر تمایل دارند لباس قدیمی خود را بپوشند و در هزینه ها صرفه جویی کنند. آیا در حوزه پوشاک قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده است؟
دقیقا این مساله درست است این روزها مردم به دنبال خورد و خوراک هستند. اما باورکردنی نیست ما در برند «تین تین پوش» سعی کردیم هم کیفیت را ملاک قرار دهیم و هم قیمت تمام شده را کاهش دهیم.
خیلی از ما تقاض شد که کالاهای تولید شده با قیمت پایین باشد که ما توان خرید داشته باشیم. الان مردم هم به دنبال کیفیت و هم به دنبال کالا با قیمت مناسب هستند. خیلی از مردم به ما پیامک می زنند که قیمت تمام شده محصولات را به نوعی کاهش دهید که همه توان خرید لباس های شاد و دل خواهشان را داشته باشند.
البته کاهش هزینه های تمام شده بخشی بر عهده ماست. بخش دیگری از عهده ما خارج است. اکنون با توجه به ممنوعیت واردات پوشاک بازار رقابتی شده است. از این رو ما سعی کردیم به حداقل سود عمده فروشی راضی باشیم. یعنی آنچه که «تین تین پوش» را محبوب کرده است دریافت حداقل سود در برابر تولید پوشاک است.
باورش سخت است اما با توجه به افزایش قیمت پارچه و مواد اولیه در این چهار سال اخیر به سود اندک بسنده کردیم.
برخی مردم برای ما نوشتند که مستاجر یا بدهکاریم توان خرید لباس روز با طرح های نو را نداریم. من معتقدم مردم احتیاج به این دارند که شاد زندگی کنندو حتی دریافت اندک سود از مردم می تواند انگیزه کوچکی برای تحول زندگی آنها باشد.
با توجه به توسعه آنلاین شاپ ها آیا دغدغه عجیبی برای فروش این محصولات ندارید؟
بیشتر فروش و سود ما از بخش عمده فروشی است. با توجه به ممنوعیت واردات، قیمت لباس و پوشاکی که به شکل قاچاق وارد کشور شده گران است و مردم توان خرید لباس برند را ندارند. با وجود شیوع ویروس کرونا به اعتقاد من فروش آنلاین محصولات بهترین، کم زمان ترین و ایمن ترین روش برای خرید است. به شرط اینکه در این زمینه دولت ورود یا دخالتی نکند. چرا که ورود دولت در بخش کسب و کارهای خانگی نه تنها باعث برطرف شدن مشکلات نمی شود که چه بسا ممکن است اشتغالزایی را نیز به خطر بیاندازد.